Nieuwsbrief Les Blaches – winter 2012-2013
Aangezien er van alle kanten
beloofd was dat op 21-12-12 de wereld zou vergaan dacht ik er makkelijk vanaf
te komen……, geen nieuwsbrief, da’s niet meer de moeite. Maar zoals het met veel
beloften gaat werd ook deze niet nagekomen en loop ik gewoon dagelijks de
houtkachels te vullen. En dus……, tijd voor de nieuwsbrief !
Het ontbrak mij eerlijk
gezegd enigszins aan inspiratie en aangezien Arrijanne en ik sinds 3 maanden een schrijfcursus volgen bij
de Nederlandse Monica Boschman (zeer aan te raden, zie http://www.mbcommunicatie.nl/), had ik behoorlijk wat anders te schrijven.
Maar toch, ik vind het leuk
om onze “volgers” één keer per jaar op deze manier wat te laten weten.
Gelukkig hebben we de brandervaring
van 2011 niet hoeven te herhalen. Integendeel, alles was weer netjes vóór het
seizoen 2012 hersteld en de onrust die we voelden is wel zo’n beetje verdwenen.
We begonnen het jaar met iets
véél leukers, namelijk de komst van een nieuwe hond. Zoals je je misschien uit
de vorige nieuwsbrief herinnert heb ik mij lange tijd met hand en tand verzet
tegen de komst van zo’n 3e monster maar ja, vrouwen hè (verder zeg
ik niets …..)!
Doudou (= knuffel in het
Frans) is een inmiddels één jaar jonge bordercollie, een geweldige hond! Gewoon
lopen kan ze niet want ze rent altijd. Klein hout om de kachels aan te maken
hoef ik niet meer te zoeken want de grasvelden en het balkonterras liggen vol
met uit het bos opgehaalde stokken. Aangezien ze zich snel verveelt hebben we
wel een bench gekocht waarin ze ’s-nachts en als we weg gaan opgeborgen wordt
en dan relaxed op beloningskluifjes knaagt. Zo niet, dan sneuvelt er van alles
in huis. Omdat ze één van mij twee
nieuwe ( natuurlijk, waarom zou je een oude schoen pakken) veiligheidsschoenen
opgegeten heeft heb ik de resterende maar in de vuilnisbak gegooid. Verder gaat
het helemaal top met haar en zijn we er erg blij mee (ook ik).
Onze Happy is inmiddels 12
jaar oud en begint wat doof, blind en mank te worden, maar ze schuifelt al
struikelend nog haar dagelijkse rondjes mee. Joshy is inmiddels ook al zo’n
jaar of 9 dus die loopt ook wat minder hard, maar hij blijft de gevoelige
jongen die hij altijd was.
De ezels blijven ons trouw
gezelschap houden. Het zijn makkelijke dieren om te houden: twee keer per jaar
ontwormen en een keer per jaar de “marechal ferrand” (hoefsmid) erbij om de
hoeven bij te werken. Verder zorgen dat ze iedere dag te drinken hebben en ’s-winters hooi en stro, dan zijn
ze helemaal tevreden.
Verder voor wat betreft de veestapel:
nadat ook ons tweede koppeltje kippen volledig verslonden is door Reinaart en
zijn familie hebben we even een kippenpauze ingelast. Waarschijnlijk komt er na
de winter wel weer een cluppie want het zijn toch wel leuke beesten, maar ja,
de vos is nu eenmaal sneller en slimmer.
RIP.
Het seizoen 2012 was ons
beste tot nu toe. We merken dat de mond- op mondreclame (mond op oor zoals de
Fransen zeggen) zijn vruchten begint af te werpen en we hebben een mooie mix
van allerlei soorten bezoekers. We vinden het natuurlijk super om te zien dat
mensen terugkomen en dat er ’s-zomers een soort reünie van gasten plaatsvindt.
Sommigen vinden het zo gezellig dat ze zelfs een plek in de tuin met hun tent
accepteren of een kamer nemen ook al
delen ze dan de gîte met anderen.
In het voorjaar hadden we
onder andere een yoga-groep met als leider een soort boeddha met dikke buik.
Nette, rustige mensen maar wel errruuuggg serieus totdat ze op een avond,
terwijl ik nietsvermoedend bordjes stond op te ruimen, met z’n allen bloot uit
de beek kwamen wandelen na een koud-watermeditatie. Ik heb mij discreet achter
het bestek teruggetrokken.
Natuurlijk kwamen ook onze Belgische
vrienden van Blij Leven (jeugdzorginstelling) weer terug. We doen steeds weer
zogenaamd ons best om ze met veel geplaag daarvan te weerhouden, maar we zijn maar wat blij met hun
aanwezigheid hier ieder jaar. Het is inmiddels zo dat zij óns vertellen waar de
leuke zwemplakjes te vinden zijn.
Zo één keer per jaar vangen
wij jongeren van deze instelling die een timeout nodig hebben hier buiten het
seizoen op, met wisselend succes.
Vader Patrick leert zijn
jongens vissen.
Verder onder andere een heel
gezellige groep motorrijders uit Marseille met een goochelaar in hun midden,
waaraan ik even mijn bankpas kwijt dacht te zijn. Veel gelachen.
In juli weer de Nederlandse
dames van de Sacred Dance van Leonoor Schmidt. Altijd een heel gezellige en
dankbare groep om voor te werken. Als je elkaar wat langer kent dan komt er een
heel andere uitwisseling op gang.
En af en toe krijg je op de
camping bijzonder geoutilleerde gasten zoals deze:
Een prachtig gerestaureerde
oude brandweerwagen met aanhanger vormde een zeer opvallende camper.
Vaste klanten zijn ook de Franse groepen met mensen
met een verstandelijke beperking. De huidige organisatie boekte gelijk voor 2
jaar 3 weken het hele pand vol in het hoogseizoen en heeft zelfs een bijdrage
voor een nieuwe grote wasmachine gedaan, super toch !
Er is weer heel veel gewassen en gekookt, en genoten
van de Franse zon.
In het voorjaar van 2013 zullen er op
het gebouw zo’n 50m2 zonnecellen geïnstalleerd worden. Dit is een grote
installatie die jaarlijks zo’n 12.000 Kwh aan stroom zal gaan produceren. We
leveren dit geheel terug aan de EDF omdat de verkoopprijs veel hoger ligt dan
de prijs die wij zelf betalen. Het is vooral een lange-termijninvestering die
zo’n 25 jaar lang inkomsten gaat genereren (oeps, dan ben ik 80 en scheur ik
hier met mijn rollator door het bos misschien!?)
Ook zijn we nu bezig om een winkel voor Arrijanne in
te richten waar zij al haar creatieve producten aan gasten en de mensen van het
dorp kan gaan verkopen. Ze maakt steeds meer leuke dingen en heeft het
afgelopen jaar via een winkel in Valence heel wat schapen en dergelijke
verkocht.
De opbrengst hiervan gaat naar goede doelen zoals:
1. Groepen minder bedeelde kinderen een vakantie aan
kunnen bieden (we proberen nog
steeds een
groep uit een Pools kindertehuis hierheen te krijgen (www.stichtingblauw.nl/)
2. Voor de Indiase kinderen van Jan en Lia Mureau (zie
hieronder).
Ook heeft ze al in het lokale verenigingscafé
geëxposeerd en zijn we bijna bevroren op de kerstmarkt op 8 december. Ik had
gelijk weer last van wintertenen.
Verder gaat ze les geven aan een quiltgroep in
St.Péray. Nog even en ze is wereldberoemd in Vernoux en omstreken.
Mijn
zangcarrière gaat gestaag door. Laatst heb ik meegedaan aan kerstconcerten van
mijn zanglerares Renée in de kerken van St. Péray en Vernoux met onder andere
het duet “The Prayer”, zoals ook gezongen door Andrea Bocelli en Celine Dion
(die twee blijven voorlopig nog net een “kleine”voorsprong houden denk ik, zie
ook : http://www.youtube.com/watch?v=2xdlsu4sCaU ).
Inmiddels
hebben we zachtjesaan meer Franse dan Nederlandse kennissen en vrienden hier
want al heel wat Nederlanders die we in bijna 7 jaar hebben leren kennen zijn
vertrokken. Mensen gaan naar Nederland terug om allerlei reden : de
(klein)kinderen, financiën, pensionering, gezondheid of het werk dat te zwaar
wordt. Het is zeker niet vanzelfsprekend om het hier financieel te redden. Als
je alleen een chambre d’hôte (=kamerverhuur) hebt of 1 of 2 gîtes dan lukt het
meestal niet om daarvan te leven. Het seizoen is te kort en het is natuurlijk
ook zo dat dit soort activiteiten in principe ontstaan zijn als bijverdienste
van de lokale bevolking.
Wel
hebben we sinds maart nieuwe Nederlanders in Vernoux : Jan en Lia Mureau die
fantastisch werk doen met hun project voor financiële adoptie van Indiase
kinderen, zie : http://childrenshome2010.waarbenjij.nu/profiel
Onze
Mahad studeert nog steeds logistiek in Rotterdam. Hij is nu 20 en leert veel,
op allerlei gebieden. We zijn trots op hem want hij doet het hartstikke goed !
Hij is bezig om in de vakanties hier in Vernoux zijn rijbewijs te halen, want
dat is aanmerkelijk goedkoper dan in Nederland. Hij heeft al een keer theorie examen
gedaan maar het net niet gehaald. Hij kan aardig foeteren op al die domme
vragen waar je niets aan hebt, maar ja…. Misschien gaat het van de zomer
lukken.
En,
omdat wij ook wel eens even van tussen de bomen willen, hebben we ons in
oktober een week heerlijk laten
verwennen op dit kleine bootje (slechts 5000 mensen aan boord, 16 dekken hoog
en 333 meter lang) :
Ja, ja,
afschuwelijk decadent hè, maar als je laat boekt dan betaal je per persoon
minder dan dat je een huisje op de Waddeneilanden boekt in het hoogseizoen. We
zijn in Marseille ingescheept en daarna Genua, Napels, Palermo, Tunis en
Barcelona aangedaan, waarna we weer terug waren in Marseille. Ik heb altijd
gezegd dat ik nooit zoiets zou doen maar zie, zeg nooit nooit want ik vond het
een zeer relaxte vakantie.
Onze
vrienden Frans en Ria en Els hebben in
die tijd een week hier op het huis en de dieren gepast, en lekker gewandeld en
ontspannen in de omgeving. Een win-win situatie dus, bedankt !
Ook
onze vaste vrijwilligers/vrienden Elly en Wim hebben ons in het voorjaar weer
super geholpen om de tent helemaal seizoensklaar te maken. Ze staan alweer in de startblokken om in
maart hierheen te komen, top !
Hierbij
nog wat leuke/waardevolle links:
Foto’s
van mensen/dieren : http://www.mijnbestand.nl/Bestand-KFPB3WES76DZ.pps
De
les van de vlinder : http://www.mijnbestand.nl/Bestand-PI8HQZVI4NTY.pps
De
omgeving (gastenfilmpje): http://www.mijnbestand.nl/Bestand-BI8GZBDJCAY4.pps
Ben
je moe ? Zij ook : http://www.mijnbestand.nl/Bestand-XVXVD4J4MRBF.pps
En nog een laatste vraag : Wie is er goed thuis in de wereld van muziek en kan
mij helpen met het vinden van begeleidingsmuziek (dus zonder zang)? Ik ben
regelmatig op zoek naar muziek van nummers die ik graag wil zingen en kan het
dan niet vinden. Of eventueel aan de hand van een partituur een muziektrack
maken op de piano. Help !
Een goed 2013 toegewenst van Frits en
Arrijanne Diepeveen, Les Blaches, Vernoux.
***********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten